Hallo

Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.

Recent

379 gasten, 0 leden

Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.

29 maart 2024, 12:37:30

Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

Nieuws

Welkom op het vernieuwde NL Computer Forum!

Auteur Topic: Het betere kleurbeheer (of niet)  (gelezen 11786 keer)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline Just Vecht

  • Sysop
  • *****
  • Berichten: 1.434
  • Geslacht: Man
Het betere kleurbeheer (of niet)
« Gepost op: 20 november 2009, 22:21:36 »
Hoe ik een simpel Canon printertje onder Linux met navulinkt ook nog netjes op kleur kreeg (probeer dat nou maar eens onder Windows … )
Ken je de teleurstelling van zo'n mooi glimmend tijdschrift, waar eigenlijk niks instond waar je echt wat aanhad? Het was allemaal duur gepraat over dure spullen. Het ging eigenlijk nergens over. Wel een enorme berg advertenties. Dat zal je bij dit artikel niet hebben. Misschien dat je het zelf nooit gaat proberen, maar dat is wat anders.
Als fervente Linux gebruiker zit je qua printers in de verkeerde hoek. De industrie doet weinig aan software voor printers. Kleine groep, onvoldoende inkomsten. Ga zo maar door
 
Nu bestaan er vanuit de Linux wereld heel wat prima drivers. Kijk maar op Openprinting. Dus we zijn echt niet zielig.
 
Zelf heb ik drie Canon “All in One” printers van dezelfde generatie. Twee daarvan kreeg ik van een buurman, die er vanaf wou. De andere is een nieuwe voor mijn huisgenoten. Die twee waren trouwens nog heel prima. Alleen waren de inktpatronen naar de knoppen. Van de nieuwste van die twee was er zelfs software te krijgen bij de fabrikant. Wel - heel vreemd - alleen van hun Australische site te downloaden.
 
Verder had die software nog een listige hik. Het verwacht ergens een paar bestanden, die echter op een iets andere plek zijn neergezet. Maar goed, ik heb de boel aan de gang met wat handwerk.. Leve de debugger!!
 
Voor dit model is een Linux driver beschikbaar bij Openprinting. Die is ook nog eens veel uitgebreider dan de Canon software. Maar meer instelmogelijkheden is niet altijd een zegen. Soms is dat een luxe-probleem.
 
Dan gebruik ik dan al weer een hele tijd navulinkt.Met de prijs van originele patronen scheelt dat stevig. Eerst via een hervullerkiosk. Maar dat was knap omslachtig. Verder kan je zo'n lege patroon niet ongestraft een tijd laten liggen. Die drogen uit. Je kent dat wel. Je rijdt volbeladen de straat uit voor een weekendje kamperen en dan zegt er iemand “Oh ja, pa. De printer doet het niet meer. Ja? Ja! De inkt is op, denk ik”
 
Ik heb een stel hopeloze patronen te grazen genomen met alles wat mijn uitgebreide sleutelschuur te bieden had. Tot aan een uur of wat op de trilvoet van een schuurmachine en perslucht er vol op aan toe. Uiteraard beginnend met een milde aanpak, maar tot aan het extreme toe waar nodig. Je krijgt ze zo aardig aan de gang, maar het mooi is er toch af.
 
Dus nu heb ik een stel potjes inkt en spuitjes. Zodra een lege patroon gemeld wordt pomp ik hem snel weer vol. En dan heb ik weer een paar tientjes verdiend. Zoals het een goede moderne printer betaamt mekkert het ding over die gehervulde cassettes, maar met wat rare drukken op de verschillende knoppen gaat hij weer.
 
Het enige wat overbleef was dat de kleuren van de prints niet echt goed waren. Dat was natuurlijk niet zo onlogisch. Geen fabriekssoftware, geen fabrieksinkt en ook nog eens geen fabriekspapier. Alleen wel een fabrieksprinter. Mwahh, uitdaginkje ... .
 
Ik had al ontdekt dat er zoiets als kleurprofielen bestaan. Ik had ook al ontdekt dat die kleurprofielen het niet doen met de standaard Linux printersoftware, maar weer wel met de software op basis van de postscriptmodule. En die Canon software gebruikt een postscript weet-ik-veel. Alleen gebeurde er mooi niks met de profielen die ik her en der vond. Ik denk dat die Canon software een vlug klaar, snel thuis versie was. Het zelf maken van die profielen met huis, tuin en keukenmiddelen werd ook al niks. Ik kreeg de software niet aan de gang.
 
Verder gravend met Google kwam ik achter het bestaan van het programma cups-calibrate. Standaard onderdeel van het veel gebruikte CUPS printsysteem ook nog. En die werkte wel.
 
Kijk maar mee in dit pdf bestand.
 
De eerste bladzijde is een scan van de testpagina (het voorblad van een eigengemaakte kalender), geprint met de Canon software. Mooi, maar erg groenig.
 
Pagina twee is de uiteindelijke print van de eerste poging met het cups-calibrate programma. De instellingen waren:
 
925,1500,1000,0,0,100,1000,0,55,-300,1027
 
Pagina drie vervolgens weer de testpagina en nu met deze instellingen erbij. Een heel stuk beter, maar erg donker. De eerste twee waarden (925, 1500) zijn helderheid en gamma.
 
De Canon software reageerde helemaal niet op dit soort profielen. Die heb ik aan de kant gelegd. Pagina drie is geprint met de eigen Linux printersoftware.
 
Opnieuw cups-calibrate draaien om wat te doen aan dat donkere, besloot ik. Ik rook nu echte kansen. De keuzes van het beste punt qua kleur wat anders bepalen. Pagina vier en vijf laten het resultaat zien. Het maakte duidelijk uit, dat wel.
 
Het profiel was:
 
850,2000,1000,0,0,200,1,0,222,119,1059
 
Na wat beter de prints bekeken te hebben besloot ik verder te gaan met het eerste “925” profiel. Het “850” profiel was wel niet zo donker, maar ook fletser.
 
Vervolgens nog verder experimenteren en printen met telkens aanpassing van de eerste twee waarden leverde steeds lichtere prints op. Inmiddels was ik voor de proefprints gewoon papier gaan gebruiken, want glossy papier was me een beetje te duur. En zo vond ik een redelijk compromis met de instelling
 
950,875,1000,0,0,100,1000,0,55,-300,1027
 
Zie voor de prints met deze instellingen pagina zes, zeven, acht en negen met de waarde op respectievelijk 1000, 750, 500 en dan het eindpunt op 875. Dat was het midden tussen 1000 en 750 namelijk..
 
Deze print kwam aardig overeen met het bestand zoals getoond op het beeldscherm van mijn laptop. Nou weet ik inmiddels ook dat beeldschermen meer kunnen tonen dan op papier te printen valt. Ze hebben trouwens ook hun eigen afwijkingen.
 
Wat ik nou nog wil proberen is de kleuren nog wat sprankelender te krijgen. In het profiel zijn dat drie groepen van drie waarden. Een blokje van drie bij drie. Eerst eens zien dat ik een wat betere proefafbeelding krijg of maak. Zo kost het me wat teveel inkt en het kost ook nogal moeite de verschillen te herkennen.
 
Wel leuk werk. Het geeft een heleboel meer inzicht in de techniek waar je mee bezig bent.
 
Ik zie nu bijvoorbeeld de verschillen tussen diverse printers, beeldschermen en ook scanners. Het geheim zit hem vooral in de kleurprofielen.Zo print de nieuwe HP kleurenlaser op de zaak nogal donker en is het Eizo scherm van het docking station van de laptop mooi levendig. En de andere drie schermen – ook van Eizo – van mijn kamergenoten weer niet zo.
 
Dat kleurbeheer heb ik nu dus in de vingers. Nu nog eens verder met de kleuroptimalisatie. En dan is er ook nog de klus om die instelling in de Linux printersoftware in te bedden. Ik doe de opdracht nou rechtstreeks in een terminal. Met de opdrachtregel.
 
Dat is ook Linux. Hier mag je zelf aan alle hendels en knoppen van de stoomlocomotief zitten. De ervaren machinist helpt je ook nog. Die vindt dat leuk. Het is niet altijd eenvoudig, maar dat is rijden met een stoomlocomotief ook niet. Alleen lig ik hier niet wakker van een crash. ;D
« Laatst bewerkt op: 20 november 2009, 22:27:06 door Just Vecht »
Ubuntu Steunpunt Zoetermeer e.o.- PC of laptop nog XP of Vista? Probeer Ubuntu!
GIMP cursusbundel, binnenkort 50 cursussen - Helpmij Magazine geen ads, 30.000 lezers